Stratejik Yönetimin Tarihçesi

Ozan Peneklioğlu (05.03.2007)

Stratejik yönetimin tarihinde, kapalı çevre ve açık çevre kavramlarını düşündüğümüzde, bu kavramların, organizasyon teorileri içindeki yerlerini açıklamamız gerekir:

Yönetim tarihinde organizasyon teorilerini getirdikleri yaklaşımlar dört ana başlık altında incelemek mümkündür. Klasik organizasyon teorileri ve neo-klasik organizasyon teorileri kapalı çevre düşüncesi çerçeversinde bazı yaklaşımlar geliştirmiş, çağdaş organizasyon teorileri ve post modern organizasyon teorileri ise açık çevre düşüncesi çerçevesinde bazı yaklaşımlar geliştirmişlerdir.

Klasik ve neo-klasik yönetim yaklaşımlarında, bilim adamları ve uygulamacılar işletmelerde etkin ve verimli kaynak kullanımını sağlamak amacıyla muhetelif araştırmalar yapmışlar, kendilerine göre en iyi yönetim tarzını bulmaya çalışmışlardır. Burada amaç, bilimsel metod kullanarak yapılan araştırmalarda her işletme için geçerli “en iyi” yöntem anlayışını, yöntem ve tekniklerini, yapılarını bulabilmektir. Bu konular ele alınırken temelde ekonomik ve rasyonel düşünce sistemine dayanan analizlerle sonuçlar aranmaya çalışılır. (Ülgen, H. & Mirze, S.K.)

Diğer yaklaşımlarda ise aynı metodlar kullanılırken, işin içine “her işletmenin kendine özgü koşullarının bulunduğu dış çevreyi” de katan bir yönetim süreci benimsenmiştir. Dış çevreyi de veri kabul eden bu yeni yaklaşım modernist yönetim düşünce sistemini oluşturur. (Ülgen, H. & Mirze, S.K.)

Stratejik yönetim, yoğun bir rekabetle yüzyüze bulunan şirketlerin, rakipleri ile yarışabilmeleri için gelecekte ne yapmaları, ne tür stratejiler izlemeleri gerektiğini inceleyen bir araştırma alanıdır. (Aktan, C.) Dolayısı ile stratejik yönetim sürecinin anahtat kelimeleri gelecek ve dış çevre olarak düşünülebilir.

Referanslar
Aktan, C. (2007). Strateji ve Stratejik Yönetim Kavramları. www.canaktan.org, 5 Mart 2007.
Ülgen, H.&Mirze, S.K. (2004). İşletmelerde Stratejik Yönetim. Literatür Yayınları, İstanbul